Winterwiehnachtsduft

Foto: privat

Rheine

Rheine. Sitt he dao immer noch, de aolle Mann? Tatsächlick. Ja, siet wann hölt he dao up de Bank in de Mall eenlicks so wat es Huusbest (Haus aufpassen)? Stunnen wuohl all!

Kopp up de Hande stüött‘, de, middig, tüsken de Beene, sienen Krückstock haollet, geiht et hellsk (arg) her dao üm em to: Quengelnde Kinner, elegante Kauplüe, klüngelige Strubbenickel (ungepflegte Tagediebe), wehrige Driewnacken (Antreiber), Hinkebeene, lück pluusterige Gaffeltangen, aapige Hippen-köster, Pröffkes (gedrungene Menschen) un Slakse (Slakedarius, großer Mann), Büerkes, Hahnemännkes, Slawiner (Herumtreiber), gecke Gentler, üöwerbüörstige Damens un an Herrn un Frau Dokters sicher auk so wecke.

Üöwerhaupt, van all‘s so wat un van dat noch mehr, dat pättket, trödelt un schüff sick nao hier un dao, Upzug rup un Rulltreppen daale, egaol so üm em rüm. Ineens daobi wabert ne Bruuse van Stimmen, Singsang un Melledien van Gott weet woher, maol met nen Viggelinenschwall, dann gar wat uut‘n Dudelsack (Akkordeon) samt Gejamke un Geplärr, Gesabbel un noch mehr. Kannitverstann döt winken. Buoben flittert in LED-Löchten bunte Belder un grell in XXL: Unsere exklusiven Weihnachtsangebote, Wünsche werden wahr, Weihnachtszauber, Laternenglanz, Sternenstaub, Winterweihnachtsduft...

Wenn ick em up de Bank so bekieke, fraog ick mi: Krigg den aollen Mann dat dao eenlicks alle wuohl so mit? Et schinnt, he kick - un he kick doch nich. Bloß aff un an weiget he sick met sienen Krückstock so iäben hen un her, wenn et wier geiht: Jingle Bells, Winter in Canada, Alle Jahre wieder, Fröhöliche Weihnacht überall...
De Mann kick up. Fröhlicke Wiehnacht all? He kick, as woll he fraogen: „Wat för ne Wiehnacht is dat hier üöwerhaupt? Et is män doch noch Advent.“

As he Kind wör, daien se fasten in‘ Advent! Fasten up Wiehnachen hento. Höchstens maol gaff et nen Braotappel. Hmm. In Tweedüüstern still üm de mollige Kuokmaschin sitten un met Mama up de gloinige Herdplatte kieken, wo nen rauden Boskopp zissen (zischen) un wat blubbern dai. Hmm. Wu dat röök! Jüst nu blitzt et dao buoben an de Reklametaofel wier grell up: Winterweihnachtsduft...
Braotappels in‘ Advent, dat harren se, tesammen met de Kinner, auk bi sick in Huuse bibehaoll‘n. Män hier?

Van Braotappels nix to ruuken. Daofür nen Ruukgemengsel (Mischung) uut Pizza, Pommes, Peking-Ente un Parfüm. He snüüterde sick in nen heel kruus Taskendook. Nu nahm he es deep Aom. Et schinnt, as röök he dör den Mischmaschruuk backheete Boskopps, lecker met Kaneel (Zimt), weeke Krinten (Rosinen) un... Et gaff kienen schöner‘n Winterwiehnachtsduft.

He reckt sienen Puckel piel dör – un stüött‘ sick glieks wier up sienen Stock. Un so sitt he dao – un sitt; alleene, dao, wo „Wünsche wahr werden“...
Wo könn he bi dat Wiär auk hen met sien Rheuma? Frau daut. Kinner uut‘n Huuse. De Rente män minn. Hier aower göng et, bi all dat. Eenmaol alle Prööbkes dör, sparde dat all ne guede Maohltiet. Kloo wör auk sauber samt Seepe un warm Waater. Wat mehr? Een billig Sitten wör dat. Un dat Fasten nu üm düsse Tiet, dat wör em jä auk nich nie. Üöwerhaupt, he woll sick jä nich beklagen. Wenn bloß de lecker‘n Braotappels nich wören. Ach, ach, ach, Winterwiehnachtsduft... Oh je, nu sind em up maol de Aogen fuchte.

Ick gleiw, ick gaoh de es hen...


Anzeige